Maar we groeien op. Soms is dat niet leuk en soms is het wel leuk. Vroeger wou je altijd groot zijn, dan waren er zoveel 'dingen' die je kon doen. Laat naar bed. Die 'griezelige' film mogen kijken. Dan was je 'stoer' om het zo te zeggen. Als je het zo bekijkt groei je elke seconde. Elke seconde, minuut, uur, dag word je ouder. Elke dag leer je meer en kom je meer te weten. Best raar toch? Het moment dat je op de wereld kwam wist je nog helemaal niets. Je was kwetsbaar en in handen van je ouders. Zonder je ouders was je nooit geweest wie je nu bent. Denk is na hoeveel je hebt geleerd. Vanaf het moment dat je op de wereld bent leer je. En je weet nu al zoveel. En je bent nog lang niet klaar op deze wereld.
Iedereen is klein geweest. Die oude opa en oma die je ziet lopen of volwassen mensen. Allemaal zijn ze klein geweest. Best een raar idee vind ik. Zo van: Die oude man heeft ook ooit als een klein kind hard achter een voetbal aangerend. Soms wou ik dat ik nog klein was. Niet dat ik er veel van kan herinneren maar als kind ben je blij geen zorgen voor morgen. Je hoeft eigenlijk niets. Je bent afhankelijk van de mensen om je heen.
De mensen die van begin af aan van je houden en je beschermen je helpen je voeden en met je spelen. Kinderen kunnen ook zo lang met iets spelen. En je kan alles doen niemand neemt je iets kwalijk. Als je op groeit word je pas echt wie je bent je karakter komt tevoorschijn. Als ik kinderen zie lopen moet ik gelijk lachen. Ze doen wat ze willen. Keihard zingen, dansen. Opeens voor je gaan lopen of opeens midden in een druk pad stoppen met lopen. En dan in de avond weer lekker in een slaapzak in je kleine bedje liggen. Je ziet wel wat er morgen weer op je pad komt. Eerst lekker slapen. En nog een kus en een liedje van je moeder. Klein zijn is fijn.
Liefs, Claire
Welke leeftijd zou jij graag weer willen zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten